Prema Zakonu o lokalnoj samoupravi jedno od najvažnijih nadležnosti opština u Crnoj Gori je planiranje i uređenje prostora.Tim poslovima se dominantno bavi sekretarijat za prostorno planiranje i izgradnju.Ovaj segment rada lokalnih samouprava je izuzetno dinamičan i od suštinskog je značaja za sve opštine.Taj značaj je utoliko veći kad se zna da je,prvenstveno zbog potreba turističkog razvoja, prostor najvažniji prirodni resurs.
Dugovi opština po analizi Ministarstva finansija su oko 350 miliona eura. Jama bez dna... U samom vrhu po dugovanjima su Budva, Nikšić, a za njima u koloni i druge opštine... Šta je prouzrokovalo ovako beznadležnu situaciju?
Nesavjesan rad, korupcija, nepotizam, skupa, glomazna i nefikasna administracija i još iks razloga... a iznad svega neznanje i loša namjera! Što sve objedinjava ovu dužničku katakombu? Odgovor je Dps-Sdp družina, koja poluge sopstvene prljage, kompenzuje gore navedenim aktivnostima, sa ciljem očuvanja privilegija, pri tom zaboravljajujući da sve ima početak i kraj. Ničija ne gori do zore! A kako sve ovo funkcioniše u praksi pokazaću vam cijenjeni čitaoci na primjeru Nikšića.
Odgovor potpredsjednika PzP Koče Pavlovića prenosimo integralno;
Molim vas da u skladu sa Zakonom o medijima objavite ovaj moj odgovor na KONTRASTAV urednika Vijesti g.Jovovića, objavljen u br.6062 vašeg lista, pod naslovom „Kako se zapleo političar Koča“.
Matrica tabloidnog novinarstva je uvijek ista. Prvo se objavi sadržaj iz anonimnog izvora, pa se tabloid potom brani pričom o pravu javnosti da zna. A na kraju se žrtva njihovog nepočinstva isljednički gura u položaj okrivljenog, koji je dužan da javno dokaže svoju nevinost. Svako tabloidno novinarstvo uvijek završava zahtjevom urednika tabloida da „Vanja dokaže da nije Vanja na snimku“.
Problem zagađenja životne sredine u Pljevljima nije od juče, on traje nažalost decenijama, bio je izražen i prije početka rada Termoelektrane Pljevlja, a posebno poslije toga. Prije više od pola vijeka otvoren je rudnik u Pljevljima i od tada su Pljevlja industrijski centar Crne Gore. Biti industrijski centar je želja svih sredina, jer to daje mogućnost brzog razvoja i ostvarivanje profita, što daje pretpostavke za bolji život. Ali, to nosi i rizik da budemo iskorišteni i žrtvovani, nosi i veliki rizik od zagađenja životne sredine, što je slučaj u Pljevljima. Bez obzira na to, niko u Pljevljima ne želi da se zatvori Rudnik uglja i Termoelektrana Pljevlja, svjesni smo da se mora živjeti i raditi, i da se nešto mora i žrtvovati. Ali, takođe znamo da se zagađenje životne sredinee u Pljevljima može dovesti na podnošljiv nivo, ako industrijski giganti primjene potrebne, zakonom predviđenje i raspoložive mjere zaštite životne sredine, što nažalost, nije slučaj u Pljevljima.
